Azaroaren 10etik 14ra, Bilboko Azkuna Zentroko Golem zinema-aretoek Zinexit Zinemaldiaren hamabosgarren edizioa hartuko dute, Eusko Jaurlaritzako Justizia eta Giza Eskubideen Sailak sustatutako Giza Eskubideen Zinemaldia. Bere programazio osoa zeharkatzen duen idatzi gabeko lelopean —zinema gizartea eraldatzeko tresna gisa—, gaurkotasuna zuzenean jorratzen duten bost film biltzen ditu erakustaldiak: Ukrainako gerra, Afganistango errefuxiatuen drama, Palestinako genozidioa eta Espainiako guraso bakarreko familien bazterketa.

Raha Amirfazli eta Alireza Ghasemiren In the Land of Brothers filmarekin inauguratuko da aurtengo edizioa, Iranen “etxean egoteko” borrokan ari diren Afganistango errefuxiatuen hiru belaunaldiren erretratua, haiek baztertzen dituen herrialdean. Haien atzetik etorriko da Coexistence, my ass! —Israel eta Palestinaren arteko “koexistentzia ezinezkoaren” erradiografia mingotsa, Amber Fares zuzendariak sinatua—, eta 2000 meters to Andriivka, Mstyslav Chernov kazetari eta zinemagile ukrainarrarena, gerra gordintasun ia fisiko batez dokumentatzen duena. 'Tokiko ukitua' Ibon Cormenzanaren Cuatro paredes lanak dakar, guraso bakarreko familien zaurgarritasunari buruzko drama, Orson Wellesen Sed de mal klasikoarekin itxi aurretik, Carmen Muñoz kritikari eta feministak aurkeztuta.

Saio bakoitzak zineforum formatua izango du, kazetari, akademiko eta aktibistek parte hartuko duten solasaldiekin. “Giza eskubideak defendatzea ere kulturatik eraikitzen da”, gogoratu zuen Arritxu Marañonek, Giza Eskubide, Memoria eta Bizikidetzako sailburuordeak, Iñigo Zubizarreta zinegotzi bilbotarrarekin eta Octavio Gonzalez programatzailearekin batera egindako aurkezpenean. “Zinemak injustiziak ikusarazteko eta kontzientziak mobilizatzeko gaitasuna du”.

'Konpromisoa ikasgelekin'

Zinexit Eskolak Azerik eta Erbik basoa salbatzen film laburra eramango die Lehen Hezkuntzako mila ikasleri baino gehiagori, eta Bosa!, DBHko eta heziketa-zikloetako aniztasuna eta bizikidetza sustatzen dituen udal-programa, Pequeño Sahara edo Nuestra vida como niños refugidos en Europa tituluekin.

Bere hamabost urteurrenean, Zinexit-ek bere sorrerako asmoa berresten du: zinema ispilu deseroso, baina beharrezko gisa erabiltzea, ikusi nahi ez duguna begiratzeko eta giza eskubideen defentsan zein paper jokatzea tokatzen zaigun galdetzeko. Izan ere, Wellesek gogoratzen zuenez, “plano batek egia bat izan dezake”. Eta egia hori, astebetez, Bilbon proiektatuko da.