Simon Wring baxujolearen heriotza gaindituta (Leo Kurunisek ordeztu du), Gallon Drunkek Johann Scheerer ekoizlearengana jo zuen berriz ere, eta ateak itxita ekin zion 'The soul of the hour' grabatzeari. Izenburu horretaz bataiatu du azken lana, grabazio trinko eta sendoa groove hipnotikoei esker, errimo bizi-bizikoa, distortsioz eta belztasunez betea, 1998tik lanean diharduen banda honen kondaira areagotzen duena. Urte horretan, James Johnston, Faust-eko kide eta Nick Cave and The Bad Seeds-eko kide ohia, eztarria urratzen hasi zen talde britainiarreko buru gisa.

Gerora, etsipena, izua, abandonua, tristura, estutasuna eta eguneroko jarduna iluntzen duten bestelako sentimenduak biltzen dituzten kantuak idatzi ditu, soinu suntsitzailea gaineratuz, herabeen kaltetan eta erritmo primitibo eta neurrigabearen zaleen mesedetan. Bere emanaldiak benetako akelarreak dira, rockarekin adiskidetu eta dena galduta ez dagoela gogoratzen duten elektrizitatez betetako zartako sendoak. Menderaezinak.