“Alas de Hierro” antzezlanak omenaldia egin nahi die Euskal Herriko emakume meatzariei. Historian zehar ahaztuta egon dira, baina haien lanari esker eutsi

ahal izan zaio meatze-sistemari, bai eta aurrera egin ere.
Metzari ausart horiek -txirterak” ere deitzen zitzaien- aurrera egiteko zuten kemenak eta gogoak lagundu zuten, neurri handi batean, etxeetako bizi-baldintzak hobetzen. Horrela, elkartasunezko sare sozial bat sortu zuten, eta kulturara iristeko premia itzelak eraginda, bultzatu nahi zuten seme-alabek ikastea, hori baitzen miseriari aurre egiteko bidea.