Lavapieseko kaleetatik EEBB, Maroko, Bosnia, Costa Rica, Belgika eta Jordaniako eszenatokietara… Halakoxea da Madrilgo talde mestizo honek 2005az geroztik egin duen jauzia, hiriko rocka eta skaren osagaiak eta arabiar kutsu sakona uztartzen dituen rumba-fusio dantzagarriaz.

Bartzelonako Raval-ek ez du konpromisozko eta auzoko fusioaren monopolioa. Lavapiés-ek ere harro-harro esan dezake Canteca de Macao bertako auzokidea dela. Talde honek kaletik aretoetara eta mundu osoko jaialdietara salto egin du, flamenco eta rumbari lotutako osagaiek bateratzen duten kantutegi mestizo eta jaizaleari esker. Muga eta etiketarik gabeko belarri urdurien babesleku bihurtu den talde ugari honen kasuan, ezin ekidinezkoak dira konparazioak, adibidez Ojos de Brujorekin.

Bere emanaldiak festa hutsak dira, erritmo exotiko samarrak eta nahigabea batzen dituen nahasketa dantzagarria. Halakoak ziren duela zazpi urte, autoeditatutako 'Cachai' izeneko lehen albuma plazaratu zutenean, eta halakoxeak dira egun ere, mugako doinuak, kopla-keinuak, aire zingaroak, rocka, reggaea, cumbia eta beste doinu latino batzuk biltzen dituen 'Nunca es tarde' laugarren iraupen luzekoa aurkeztu dutenean. Sarbide libreko kulturaren defentsan, Canteca de Macaok diskografia osoa kosturik gabe deskargatzeko aukera ematen du (http://cantecademacao.net).